moja polska zbrojna
Od 25 maja 2018 r. obowiązuje w Polsce Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016 r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych, zwane także RODO).

W związku z powyższym przygotowaliśmy dla Państwa informacje dotyczące przetwarzania przez Wojskowy Instytut Wydawniczy Państwa danych osobowych. Prosimy o zapoznanie się z nimi: Polityka przetwarzania danych.

Prosimy o zaakceptowanie warunków przetwarzania danych osobowych przez Wojskowych Instytut Wydawniczy – Akceptuję

Wzmacnianie wschodniej flanki NATO

#ObliczaArmii – Kwestia wzmocnienia bezpieczeństwa tzw. flanki wschodniej Sojuszu nabrała zasadniczego znaczenia w związku z rosyjskimi działaniami na Ukrainie. Podważyły one kluczowe elementy pozimnowojennego systemu bezpieczeństwa w Europie, jak też nienaruszalność granic i poszanowanie suwerenności innych państw. Wzmocnienie sojuszniczej obecności wojskowej w naszym regionie to obecnie kluczowy element debaty o rozwoju odstraszania i obrony kolektywnej NATO.

Choć od pierwszego rozszerzenia NATO na Wschód minęło kilkanaście lat, Sojusz nie wypracował optymalnych środków gwarantujących w pełni skuteczną możliwość realizacji swej funkcji obronnej na flance wschodniej. Co więcej, jeszcze w drugiej połowie ostatniej dekady poprzedniego stulecia wprowadził istotne samoograniczenia dla swej polityki wojskowej na terytoriach nowych członków Sojuszu. Towarzyszący temu argument zaniku strategicznych zagrożeń w Europie brutalnie został jednak zweryfikowany dwie dekady później.

Kryzys ukraiński jednoznacznie unaocznił bowiem deficyt bezpieczeństwa w tym zakresie. Wcześniejsze postrzeganie przez NATO środowiska bezpieczeństwa w Europie Środkowej jako stabilnego i pozbawionego doraźnych zagrożeń z kierunku wschodniego sprawiło, że brakowało woli zapewnienia stałej obecności sił i odpowiedniej wspólnej infrastruktury na Wschodzie. Ewentualne wsparcie dla sojuszników z naszego regionu miało opierać się raczej na wysłaniu przez Sojusz w sytuacji kryzysu odpowiednich sił wzmocnienia (reinforcement). Doświadczenia z kryzysu ukraińskiego, zwłaszcza ocena zdolności mobilizacyjnych i mobilności sił rosyjskich, wyraźnie wskazują, iż ta koncepcja jest dziś niewystarczająca. Problemem pozostają nie tylko deficyt sił i sojuszniczej infrastruktury obronnej w regionie, ale w szerszym ujęciu także poziom gotowości i dostępności sił NATO – „spinane” odpowiednio precyzyjnym planowaniem dostępnych sił i środków.

Dlatego w odpowiedzi na aneksję Krymu NATO podjęło pilne kroki mające na celu wzmocnienie bezpieczeństwa (reassurance) wschodnich sojuszników. Wzmocniono misję Air Policing nad państwami bałtyckimi, zainicjowano rotacyjną obecność żołnierzy państw sojuszniczych w regionie (głównie z USA, Kanady, Wielkiej Brytanii, Francji, także z Niemiec), zwiększono liczbę wspólnych ćwiczeń, poprawiono rozpoznanie sytuacyjne wzdłuż wschodnich granic (AWACS), zwiększono obecność sił morskich na Morzu Bałtyckim. Działania te prowadzą do zwiększenia bezpieczeństwa wschodnich sojuszników.

Decyzje szczytu w Walii (wrzesień 2014) umocniły ten kierunek w polityce sojuszniczej. Uzgodniono rotacyjną obecność sił sojuszniczych na wschodzie NATO, intensyfikację polityki ćwiczeń w regionie, ustanowienie w Polsce i innych państwach regionu elementów koordynacyjno-dowódczych szczebla taktycznego (tzw. NFIU) oraz wzmocnienie dowództwa Korpusu Północno-Wschodniego w Szczecinie. Działania te uzupełnione zostały szerszym zaangażowaniem USA, które zwiększyły obecność swoich sił w regionie, a następnie podjęły decyzję o rozlokowaniu tu składów sprzętu wojskowego i uzbrojenia.

Liczymy, że szczyt w Warszawie będzie kolejnym etapem wyrównywania poziomu bezpieczeństwa w Sojuszu. W tym celu potrzebne są rozwiązania zakładające równowagę pomiędzy tradycyjnym wzmocnieniem (reinforcement) a stałą, wysuniętą obecnością sił i zdolności Sojuszu w naszym regionie (forward presence). Jest to szczególnie istotne w obliczu rozwoju rosyjskich możliwości szybkiego przemieszczania sił na znaczne odległości oraz zdolności typu Anti Access / Area Denial. Mogą one ograniczać swobodę działania NATO także na terytorium sojuszniczym.

Dalsze wzmocnienie widoczności NATO na wschodniej flance stanowi dla Polski jeden z najważniejszych postulatów w dyskusji przed przyszłorocznym szczytem w Warszawie. Naszym założeniem jest utrwalenie i usystematyzowanie dotychczasowej rotacyjnej obecności wojsk sojuszniczych w regionie oraz realizacja dalszych inwestycji NATO w infrastrukturę obronną (m.in. składy sprzętu). Tak zarysowany rozwój wzmocnienia powinien prowadzić do wzrostu potencjału odstraszania Sojuszu i podniesienia poziomu bezpieczeństwa państw jego wschodniej flanki.

dr hab. Robert Kupiecki , wiceminister obrony narodowej

dodaj komentarz

komentarze

~Katol - pediatra
1446466140
Wystarczy , że przyślą to samo co my wysłaliśmy Ukraińcom. p.s. z wyjątkiem liczby kocy.
FF-6C-B3-6A

Rosomaki w rumuńskich Karpatach
 
Bez kawalerii wojny się nie wygrywa
Wiązką w przeciwnika
Co może Europa?
Nowe łóżka dla szpitala w Libanie
Rosja prowadzi przeciw Polsce wojnę informacyjną
Biegający żandarm
Less Foreign in a Foreign Country
Na nowy rok – dodatek stażowy po nowemu
MON o przyszłości Kryla
Arcelin – cud, który może się zdarzyć tylko raz
Wielkopolanie powstali przeciw Niemcom
Minister o dymisji szefa Inspektoratu Wsparcia
Rozgryźć Czarną Panterę
Minister wyznaczył szefa Inspektoratu Wsparcia
Ciężki BWP dla polskiego wojska
Przetrwać z Feniksem
Polacy pobiegli w „Baltic Warrior”
Żołnierze górą w głosowaniu na sportowca 2024 roku
Z Jastrzębi w Żmije
Nie walczymy z powietrzem
Z życzeniami na 105. urodziny powstańca warszawskiego!
Synteza, czyli cios w splot słoneczny Rzeszy
Czworonożny żandarm w Paryżu
„Ferie z WOT” po raz siódmy
Na zagraniczne kursy razem z rodziną?
Snowboardzistka z „armii mistrzów” najlepsza na stoku w Scuol
Siedząc na krawędzi
Zrobić formę przed Kanadą
Eurokorpus na czele grupy bojowej UE
Śmierć szwoleżera
Olympus in Paris
Wyścig na pływalni i lodzie o miejsca na podium mistrzostw kraju
Awanse dla medalistów
Cele polskiej armii i wnioski z wojny na Ukrainie
Granice są po to, by je pokonywać
Najtrudniej utrzymać się na szczycie
Rosomaki i Piranie
Spotkanie Grupy E5 w Polsce
Silna aktywna rezerwa celem na przyszłość
„Cel Wisła”, czyli ku starciu cywilizacji
Węgrzy w polskich mundurach
Co się zmieni w ustawie o obronie ojczyzny?
Polacy łamią tajemnice Enigmy
Operacja „Feniks” – pomoc i odbudowa
Atak na cyberpoligonie
Kluczowy partner
Zmiana warty w PKW Liban
PGZ – kluczowy partner
Turecki most dla Krosnowic
Bałtyk – kluczowy akwen dla NATO
Zmiany w prawie 2025
14 lutego Dniem Armii Krajowej
Czy europejskie państwa wspólnie zbudują niszczyciel?
Wielka gra interesów
Ostatnia prosta
Ustawa o obronie ojczyzny – pytania i odpowiedzi
Wicepremier Kosianiak-Kamysz w Ramstein o pomocy dla Ukrainy
Polska wizja europejskiego bezpieczeństwa
Wojsko wraca do Gorzowa
Okręty rakietowe po nowemu

Ministerstwo Obrony Narodowej Wojsko Polskie Sztab Generalny Wojska Polskiego Dowództwo Generalne Rodzajów Sił Zbrojnych Dowództwo Operacyjne Rodzajów Sił Zbrojnych Wojska Obrony
Terytorialnej
Żandarmeria Wojskowa Dowództwo Garnizonu Warszawa Inspektorat Wsparcia SZ Wielonarodowy Korpus
Północno-
Wschodni
Wielonarodowa
Dywizja
Północny-
Wschód
Centrum
Szkolenia Sił Połączonych
NATO (JFTC)
Agencja Uzbrojenia

Wojskowy Instytut Wydawniczy (C) 2015
wykonanie i hosting AIKELO